Sveiflun er einn af algengustu tengsluaðferðunum sem hentar sléttlegum stálarpípum og sveifluðum stálarpípum. Sveiflur geta verið rasssveiflur, flíletusveiflur eða hnúðasveiflur og þurfa venjulega sérfræðilegar sveiflur og búnaðir.
Snúningstenging:
Þeir sem tengjast þráðum eru viðeigandi fyrir píplur með minni þvermál. Með því að meðhöndla þráða á báðum enda píplunnar eru þráðar tengingar (svo sem pípluliðir og pípluklampar) notaðar til að tengja píplurnar saman.
Flange tenging:
Flange tenging er leið til a ð tengja píplulínur gegnum flange, bolta og nuts. Flangtengingar eiga við aðstæður sem þurfa oft að losna saman og gera þær auðveldar að viðhalda og laga.
Socket tenging:
Socket tenging er ferlið til a ð setja einn end a pípu í endinn á annarri pípu og nota innsigluhring eða annað innsigluefni til að tryggja innsiglingu tengslunnar.
Hluttenging:
Grunntenging er tengingarmeðferð þar sem grúfar eru myndaðar á tengingarstöðum píplulína og síðan klímar og innsigluhringar eru notuð til a ð tryggja og innsigla tenginguna.
Veljandi tenging:
Samtenging við hnappsveiflur á við a ð hita tvo enda píplunnar í plastástand áður en sveiflur eru gerðar og þrýsta þær síðan saman undir þrýstingi til að mynda tengingu.
Heitt bráðtenging:
Hot melting connections are commonly used for plastic pipes, by heating the connection ends of the pipes to a molten state, then quickly aligning them and maintaining pressure until the connection cools and solidifies.
Samtenging við rafsamruna:
Rafsamrunartækið er notkun raforku til a ð hita rafsamrunartækið við tenginguna á píplulínunni við saltað ástand og síðan sameina þau við píplulínuna.
Þrýst tenging:
Þrýstingstenging er ferlið til að þrýsta píplutengingum saman með því að nota þrýstingstæki til að tryggja innsiglingu og tengingu píplunnar.
Stilla tengingu:
Viðbundin tenging er notkun sérstaks viðbundins til a ð tengja tengingarhluta píplunnar saman.